ในระหว่างการผลิตแบบหล่อ แม่พิมพ์จะต้องถูกกระตุ้นด้วยความร้อนและความร้อนซ้ำแล้วซ้ำเล่า และพื้นผิวการขึ้นรูปและภายในมีการเสียรูปซึ่งเกี่ยวข้องกันและทำให้เกิดความเครียดจากความร้อนแบบวนซ้ำ ส่งผลให้เกิดความเสียหายต่อโครงสร้างและ สูญเสียความเหนียวทำให้เกิด microcracks และขยายตัวอย่างต่อเนื่อง เมื่อรอยแตกขยายใหญ่ขึ้น โลหะหลอมเหลวจะถูกบีบเข้าไป และความเค้นทางกลซ้ำๆ จะทำให้รอยแตกเร็วขึ้น ด้วยเหตุนี้ ในอีกด้านหนึ่ง แม่พิมพ์ต้องได้รับการอุ่นก่อนอย่างเพียงพอในช่วงเริ่มต้นของการหล่อ
ประการแรกความล้มเหลวของความเสียหายที่เกิดจากความล้าจากความร้อน
ในระหว่างการผลิตแบบหล่อ แม่พิมพ์จะต้องถูกกระตุ้นด้วยความร้อนและความร้อนซ้ำแล้วซ้ำเล่า และพื้นผิวการขึ้นรูปและภายในมีการเสียรูปซึ่งเกี่ยวข้องกันและทำให้เกิดความเครียดจากความร้อนแบบวนซ้ำ ส่งผลให้เกิดความเสียหายต่อโครงสร้างและ สูญเสียความเหนียวทำให้เกิด microcracks และขยายตัวอย่างต่อเนื่อง เมื่อรอยแตกขยายใหญ่ขึ้น โลหะหลอมเหลวจะถูกบีบเข้าไป และความเค้นทางกลซ้ำๆ จะทำให้รอยแตกเร็วขึ้น ด้วยเหตุนี้ ในอีกด้านหนึ่ง แม่พิมพ์ต้องได้รับการอุ่นก่อนอย่างเพียงพอในช่วงเริ่มต้นของการหล่อ นอกจากนี้ แม่พิมพ์จะต้องถูกเก็บรักษาไว้ในช่วงอุณหภูมิการทำงานที่แน่นอนในระหว่างกระบวนการหล่อแบบตายตัว เพื่อหลีกเลี่ยงความล้มเหลวในการแตกร้าวในช่วงต้น ในขณะเดียวกัน ก็จำเป็นต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าปัจจัยภายในก่อนและระหว่างการผลิตแม่พิมพ์จะไม่เป็นปัญหา เนื่องจากการผลิตจริง ความล้มเหลวของแม่พิมพ์ส่วนใหญ่เป็นความล้มเหลวของรอยแตกเมื่อยล้าจากความร้อน
ประการที่สองความล้มเหลวของการกระจายตัว
ภายใต้การกระทำของแรงฉีด แม่พิมพ์จะแตกที่จุดอ่อนที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งรอยขีดเขียนหรือเครื่องหมายทางไฟฟ้าบนผิวแม่พิมพ์ของแม่พิมพ์จะไม่ขัดเงา หรือรอยแตกละเอียดจะปรากฏขึ้นที่มุมที่ชัดเจนของการขึ้นรูปก่อน เมื่อขอบของเกรนมีช่วงเปราะหรือหยาบ ก็แตกง่าย รอยแตกจะแพร่กระจายอย่างรวดเร็วในระหว่างการแตกหักแบบเปราะ ซึ่งเป็นปัจจัยอันตรายสำหรับความล้มเหลวของแม่พิมพ์ ด้วยเหตุนี้ ในทางหนึ่ง รอยขีดข่วน เครื่องหมายของเครื่องจักรไฟฟ้า ฯลฯ บนพื้นผิวแม่พิมพ์ต้องได้รับการขัดเงา แม้ว่าจะอยู่ในระบบเท ก็ต้องขัด นอกจากนี้ วัสดุที่ใช้ทำแม่พิมพ์จะต้องมีความแข็งแรงสูง มีความยืดหยุ่นสูง มีความเหนียวในการรับแรงกระแทก และมีความเหนียวแตกหัก
ประการที่สามความล้มเหลวในการละลาย
โลหะผสมหล่อขึ้นรูปที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่ โลหะผสมสังกะสี โลหะผสมอลูมิเนียม โลหะผสมแมกนีเซียม และโลหะผสมทองแดง รวมถึงการหล่ออลูมิเนียมบริสุทธิ์ Zn, Al และ Mg เป็นองค์ประกอบโลหะที่ค่อนข้างแอคทีฟ และมีความสัมพันธ์ที่ดีกับวัสดุแม่พิมพ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Al กัดได้ง่าย เชื้อรา. เมื่อความแข็งของแม่พิมพ์สูง ความต้านทานการกัดกร่อนจะดี และถ้าพื้นผิวการปั้นมีจุดอ่อน ความต้านทานการกัดกร่อนจะเสียเปรียบ
