ช่องทางหลัก ทางวิ่ง และประตูทำหน้าที่ขนส่งพลาสติกหลอมจากหัวฉีดของเครื่องฉีดขึ้นรูปไปยังโพรงต่างๆ คอนเดนเสทของระบบการเทสามารถบดให้เป็นผงและนำกลับมาใช้ใหม่ได้ นี่เป็นเรื่องจริง แต่ถึงกระนั้น การมีอยู่ของคอนเดนเสทหมายความว่าผลผลิตของเครื่องฉีดขึ้นรูปลดลง เนื่องจากวัสดุของระบบการหล่อต้องอยู่ในกระบอกสูบของเครื่องฉีดขึ้นรูปด้วย พลาสติก สำหรับชิ้นส่วนพลาสติกที่มีขนาดเล็กกว่า ระบบการเทสามารถคิดเป็น 50 หรือมากกว่าของปริมาณการยิงจริง
ถนนสายหลัก
กระแสหลักสามารถเห็นได้ว่าเป็นความต่อเนื่องของทางเดินของหัวฉีดในแม่พิมพ์ ในแม่พิมพ์แบบช่องเดียว ประตูของตัววิ่งหลักโดยตรงไปยังชิ้นส่วนพลาสติกเรียกว่าป่วง
ผลผลิตของแม่พิมพ์ฉีดแบบช่องเดียวมักจะถูกกำหนดโดยเวลาทำความเย็นของช่องหลัก นอกเหนือจากการระบายความร้อนที่เพียงพอให้กับบูชแชนเนลหลักแล้ว เส้นผ่านศูนย์กลางขนาดเล็กของพอร์ตฟีดบนบูชแชนเนลหลักควรมีขนาดเล็กที่สุดและเติมโพรงตามความเหมาะสม
อย่างไรก็ตาม ไม่มีกฎหมายที่บังคับใช้ในระดับสากลเนื่องจากการเติมโพรงขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ช่องหลักควรมีมุมร่าง 1.5 มุมร่างขนาดใหญ่ทำให้ช่องหลักหลุดออกจากบุชชิ่งช่องหลักได้ง่าย แต่เมื่อช่องหลักยาว ก็จะนำไปสู่เส้นผ่านศูนย์กลางที่ใหญ่ขึ้น ดังนั้นจึงต้องใช้เวลาระบายความร้อนค่อนข้างนาน เส้นผ่านศูนย์กลางทางออกของหัวฉีดของเครื่องฉีดขึ้นรูปควรเล็กกว่าเส้นผ่านศูนย์กลางขนาดเล็กของบูชช่องหลัก 0.5 มม. เพื่อไม่ให้เกิดร่องที่ปลายด้านบนของช่องทางไหลหลักเพื่อป้องกันการไหลออกของการรวมการไหลหลัก .
นักวิ่งแยก
ในแม่พิมพ์แบบหลายช่อง จะต้องฉีดพลาสติกที่หลอมละลายเข้าไปในแต่ละช่องโดยใช้ตัวแยกส่วนที่มีให้บนพื้นผิวของแม่พิมพ์ กฎพื้นฐานที่ใช้กับโฟลว์หลักยังนำไปใช้กับส่วนตัดขวางของนักวิ่งด้วย นอกจากนี้ยังมีปัจจัยเพิ่มเติมที่ต้องพิจารณา ส่วนตัดขวางของตัววิ่งก็เป็นหน้าที่ของความยาวเช่นกัน เนื่องจากสามารถสันนิษฐานได้ว่าการสูญเสียแรงกดที่เพิ่มขึ้นในนักวิ่งอย่างน้อยจะเป็นสัดส่วนกับความยาวของนักวิ่งเป็นอย่างน้อย
ในกรณีส่วนใหญ่ การสูญเสียแรงดันจะมากขึ้นเนื่องจากส่วนตัดขวางจะลดลงโดยการแข็งตัวของพลาสติกหลอมตามผนังช่องทางการไหล และยิ่งห่างจากเส้นทางการไหลหลักมากเท่าใด การสูญเสียแรงดันก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น นอกจากนี้ ช่องหลักและระบบรางน้ำหมายถึงการสูญเสียวัตถุดิบและปริมาณของการทำให้เป็นพลาสติกของเครื่องฉีดขึ้นรูป ดังนั้นรางวิ่งควรได้รับการออกแบบให้สั้นที่สุด และส่วนตัดขวางควรมีขนาดเล็กที่สุด ความยาวของตัววิ่งถูกกำหนดโดยจำนวนฟันผุในแม่พิมพ์และรูปทรงเรขาคณิตของฟันผุ
รูปร่างหน้าตัดของตัวแยก
เนื่องจากพื้นที่ผิวของตัววิ่งหน้าตัดวงกลมมีขนาดเล็ก การสูญเสียความร้อนเมื่อเทียบกับพื้นที่หน้าตัดของตัววิ่งแบบแยกส่วนจึงมีขนาดเล็ก ดังนั้นควรใช้ตัววิ่งแบบแยกส่วนที่มีหน้าตัดเป็นวงกลมมากที่สุด เป็นไปได้. เนื่องจากการแข็งตัวของของเหลวที่จุดศูนย์กลางของตัววิ่งแบบวงกลม พลาสติกที่หลอมละลายสามารถไหลได้ไกลไปตามจุดศูนย์กลางของตัววิ่งส่วนวงกลมภายใต้แรงดันของแรงดันค้าง ดังนั้นประตู (ส่วนระหว่างนักวิ่งและโพรง) ควรได้รับการออกแบบเพื่อให้การหลอมเข้าสู่โพรงผ่านประตูจากศูนย์กลางของนักวิ่งของส่วนวงกลมหรือสี่เหลี่ยม
ที่ส่วนเล็ก ๆ ของเส้นทางการไหล เหล็กรอบ ๆ ประตูจะถูกให้ความร้อนเฉพาะที่เนื่องจากการเสียดสีของพลาสติกหลอมเหลว ดังนั้นภายใต้การกระทำของแรงกดค้าง การหลอมสามารถดำเนินต่อไปได้เป็นเวลานานก่อนถึงเกท แข็งตัว ฉีดเข้าไปในโพรงเพื่อเสริมโพรง
เมื่อต้องมีการเคลื่อนที่ระหว่างพื้นผิวเรียบกับรางน้ำ ตัวแยกส่วนวงกลมจะไม่สามารถใช้งานได้ ในกรณีนี้ สามารถใช้ตัวแยกร่องครึ่งวงกลมได้ ข้อดีของรูปร่างนี้คือจำเป็นต้องกลึงนักวิ่งที่ด้านหนึ่งของเทมเพลตเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวแบ่งร่องครึ่งวงกลมมีรัศมีความโค้งเท่ากันและเส้นผ่านศูนย์กลางของรางหน้าตัดตัวผู้ ตัวแบ่งร่องครึ่งวงกลมจะรองรับวัสดุมากกว่าทางแยกแบบวงกลมมากกว่า 12.5 ตัวขึ้นไป 12.5
